bulleted thoughts

pardon the ranting. i'm having the worst friday ever

> ni thank you man lang wala akong narinig sa iyo, tapos sa akin pa ang blame kasi mas inuna niyo ang bakasyon kasya sa bagay na mas importante. malay ko ba kung pano ang sistema. malay ko ba doon. i was just doing you a favor and this is what i get? ako pa ang mali after following instructions from you, him and the person concerned. ako pa ang mali? ayos.

> ikaw naman, i was very gracious and kind in lending our laptop (take note, hindi sa akin sa pamilya ko) pero the thought of using it like your own and even bringing it to school without asking permission from me or hubby, it was just low. i'm sorry i won't be that trusting again. ever. pag nasira yan, hindi naman ikaw ang pagagalitan eh. and besides, important files ang andyan, thesis ng kapatid ko, pictures ng mga anak ko, files ng parents ko. LAHAT.

> naloloka ako sa iyo. ang gulo mong kausap! ayaw mo kasi makinig sa mga sinasabi ko at tuloy ka pa rin sa gusto mong mangyari. pero may onting fault naman ako, pero ginawa ko naman yung suggestion na yun para sa pakinabang natin 2 eh. kikita tayo dun. eh ikaw ang nag decide na wag na. so ngayon palabok na lahat. naman!! ayusin mo na yan! pabor na nga lahat sa inyo eh.

> sana hindi totoo ang mga nababalitaan ko. baka ikaw ang maging reason ng pagbagsak ko sa depression. sana lang. pero deep inside bakit feeling ko totoo? kahit naman i-deny mo, ako pa rin ang talo eh. pero ang daming magiging apektado pag totoo nga. san pa kaya ako pupulutin nyan?

this is one of those days that i wish i'm living in a different country far away from everything. can i please have something positive in my life? a clean slate to work with perhaps?